Tag: Moje kosmetyczne dziwactwa i sekrety:)

Dzisiaj będzie szybko, ale i ciekawie. Bardzo spodobał mi się ten tag, a czeka mnie mnóstwo pracy przy opracowywaniu wyników rozdania:)

Zapraszam do zabawy i bardzo dziekuję mammahelenki oraz Asi B.

Jako maniaczka mam sporo takich swoich dziwactw, w ogóle często słyszę, że jestem dziwadłem. 

Po pierwsze mam stertę pomadek do ust, zawsze około 20. Źle się czuje kiedy mam ich mniej.

W tym miejscu ujawnia się kolejne dziwactwo-nigdy nie otwieram nowego kosmetyku, póki nie wykończę poprzednich, dotyczy to każdego aspektu. Mam otwarte góra dwa szampony, jedną odżywkę, jeden krem do rąk. Nawet jeśli to bubel zużywam dzielnie, nie wyrzucam, a staram się znaleźć zastosowanie. 

Kolejnym moim dziwactwem jest to, że oceniam człowieka po dwóch rzeczach: włosach i zębach. Co by się nie działo, moje poczucie estetyki wymaga zadbania w tych dwóch dziedzinach(czyżby to dlatego, że jestem dzieckiem dentysty?). 

Nie używam podkładu, w zasadzie nigdy. Mam wtedy wrażenie, że jestem "wytapetowana". Mam jeden podkład i nie zuzyję go pewnie przez najbliższy rok:) W swoim 18-letnim życiu zużyłam dwa pudełeczka podkładu, miałam krótką fazę na jego stosowanie. 

Z czystego lenistwa rzadko maluję paznokcie, irytuje mnie czekanie aż lakier wyschnie, zawsze go upaćkam, otrę, odgniotę... Niet... Z tego powodu moim ulubieńcem jest teraz lakier z drobinkami, bo i tak jest chropowaty, nawet kiedy go troszkę zniszczę:D

Nie lubię poprawiać makijażu w ciagu dnia. "Przypudrowywanie" noska w łazience mnie zawstydza, unikam takich sytuacji. 

Kolejne pedantyczne zboczenie- muszę mieć porządek w kosmetykach, ułożone zawsze w tej samej kolejności, czyste pudełka i wieczka, nic się nie klei ani nie ślizga. Segreguję je różnie, ale wszystko ma swoje miejsce. Jeśli ktoś coś "podbierze" od razu to zauważę, musiałby odłozyć na miejsce przy linijce:)

Co ciekawe, w innych miejscach nie muszę mieć porządku....

Mam nadzieję, że nikt nie spróbuje po tym poście wysłać mnie na terapię:) Choć niektóre dziwactwa są skrajne, w życiu codziennym nie dają się tak bardzo we znaki, nie poświęcam im specjalnie ani czasu, ani pieniędzy. 

W sumie to nawet lubię siebie razem z nimi i nie będę walczyć o ich zmianę:)

A Wy? Jak jest z Waszymi dziwactwami? Chętnie poczytam posty o podobnej tematyce, toteż czujcie się otagowane:)

:* 

Milka